Komisja egzaminująca autora z treści pracy i pokrewnych tematów składa się zwykle z trzech osób: przewodniczącego komisji, promotora pracy licencjackiej i jej recenzenta. Z tych trzech osób jedna może wcześniej nie znać naszej pracy. Chodzi oczywiście o przewodniczącego komisji, który pełni raczej rolę protokolanta, a nie egzaminatora, jednak również ma prawo do zadawania pytań. W praktyce są to zwykle pytania techniczne.

Student w czasie obrony pracy licencjackiej musi wykazać się jej znajomością, a także znajomością cytowanych źródeł, obecnych poglądów na daną sprawę, jak również w miarę biegle poruszać się po tematach, które mogą mieć związek z opracowywanym tematem. Jeśli prace licencjackie dotyczą terenów zalewowych to za temat pokrewny może zostać uznana na przykład botanika w kontekście roślin energetycznych.

Sama obrona pracy licencjackiej może wyglądać różnie. Niektóre zakłady wprowadziły pytania turowe od członków komisji: każdy z nich zadaje po jednym pytaniu, na które odpowiada student. Takich kolejek jest z reguły od trzech do pięciu. Często jednak obrona przybiera także formę swobodnej rozmowy, w której równolegle mogą uczestniczyć wszyscy członkowie komisji i egzaminowany student.

Prace licencjackie broni się po trzecim, ostatnim roku studiów pierwszego stopnia. Ich przygotowanie trwa zwykle około roku i obrona jest kulminacyjnym momentem, który jest niezbędny do tego, aby student otrzymał dyplom poświadczający ukończenie studiów.

Obrona pracy licencjackiej oceniana. Wynik ustala komisja za zamkniętymi drzwiami a wyraża się on w skali ocen stosowanej przez dana uczelnię.